Yazmaktan Yanayım...

Uçurtma Avcısı'nı okumasanız bile duymuşsunuzdur. Afganistan'ın başkenti Kabil'de yaşayan zengin bir baba oğul ile onların hizmetçiliğini yapan Hazara bir baba-oğulun hikayesidir.  O dönemlerde Hazaralar küçük görülen, kötü işlerde çalıştırılan, Afgan halkı tarafından ırkçılığa maruz kalan bir millettir. Genelde her zengin ailenin Hazara ırkından bir hizmetçisi vardır ve onlara iyi davranmak anormaldir. Zengin Afgan baba Tufan'ın evinde bu durum biraz daha farklıdır.  Tufan'ın oğlu Emir ile Hazara'nın oğlu Hasan bebekliklerinden beri beraber vakit geçirirler. Ama bu ilişkide fedakar olan, koşulsuz seven, samimi olan Hasan iken evin küçük oğlu Emir her fırsatta Hasan'ı ezmekten zevk alan ama bunu yapar yazmaz da vicdan azabı duyan, sürekli Hasan'ın hayatındaki yerini sorgulayan bir karakterdir.  Daha onlar çocukken Sovyet işgali Afganistan'ın her yerinde hissedilmeye başladığında yaşamak bir mucize halini alır. Bu durumla başa çıkamayan T

Ben dahil 90lı yılların başında doğanların çoğunun izlediği ilk yabancı televizyon serisi olan Lost 2004-2010 yılları arasında çekildi ve 6 sezon sürdü. Şimdilerde ne zaman en iyi diziler listelerini incelesem Lost'un adını maalesef ki göremiyorum. Bunun sebebi eskide kalması, çok fazla yeni dizi çekilmesi, denenmeye değer görülmemesi ya da yıllarca adından bahsettirdiği için bir bıkkınlık oluşturması olabilir ama asla hak etmediğinden değil.  Dizi Türkiye'de yayınlanmaya başlamadan önce günlerce reklamının döndüğünü ve sadece ilk bölüm için bile çok yüksek miktarda harcama yapıldığı hatırlıyorum.  Bu dizi için aklıma gelen ilk kelime "enteresan" oluyor. Bunun dışında macera, bazen gerilim ve dram bazen de komedi diyebilirim. Ama temel anlamda çok ilgi çekici ve bir bölüm bitirince diğerini açmamak için kendinizle ciddi anlamda mücadele vermeniz gerekiyor çünkü kesinlikle sıkıcı ve sıradan şeklinde tanımlanamaz. Çok fazla karakter var ve her bölüm bir k

Kitap, Macaristan'ın Budapeşte kentinde, sokak aralarındaki boş arsaları vatanları bilip korumaya ant içmiş ilkokul çocuklarının dramatik hikayesini anlatıyor. Tıpkı yetişkinlerin ülkelerine duydukları vefa borcundan ötürü hissettikleri derin sadakat duygusuyla yaptıkları gibi minik Nemecsek, Boka ve diğer çocuklar da arsalarını düşmandan yani diğer sokağın çocuklarından korumaya çalışıyorlar. Ülkeler arası savaşları çocuklar yönetiyor olsaydı neler olurdu? Askerler ve komutanlar, kocaman bir çocuk dünyası.. Çok değişik bir bakış açısı. Pal sokağını sadece bir toprak parçasını savunmaya çalışan çocuklardan ibaret görmemek lazım. Daha çok küçükken bile insan karakterinin nasıl şekillendiğini, ihanetin, sadakatin, otoriterliğin, masumiyetin ve acımasızlığın sandığımızdan çok daha erken yaşlarda kanımıza işlediğini görmemiz için bir şans bu kitap.  Macaristan'a giderseniz Pal Sokağı'nın çocuklarının  etrafı kolaçan ederek misket oynadıklarını görebilirsiniz çünkü 

2002-2008 yılları arasında çekilmiş her biri yaklaşık 60 dakika olan 60 bölümlük bir dizi The Wire . Şimdiye kadar izlediğim gerçeğe en yakın dizi diyebilirim. Gece yatıp makyajla kalkan kadınlar yok. Polislik yapıp da son model arabalara binenler yok. İş yüzünden boşanmış çocuğunun maçına gidemeyen dedektif var inkar edemem ama bırakın bölüm sonu kahramanlarını sezon sonu kahramanı bile yok. Şöyle bir sahne vardı, bizim ekip binada yeterli yer olmadığı için depo gibi bir odada toplantı yapıyor ve şantiye işçisi gelip garip bir aksanla siz hepiniz satın almadan mısınız gibi saçma bir soru soruyor. Aha tam bizim burası gibi dedim :D  Öncelikle türünün polisiye olduğunu belirteyim. Sezonlar birbiriyle bağlantılı ama konular değişebiliyor. İlk sezon uyuşturucu şebekesinin peşindeler ama ikinci sezonda kaçakçılık yapan liman işletmesini inceliyorlar. Yozlaşmış medya, okullar ya da siyasilerin üzerine de gidilmiş ama tıpkı reeldeki gibi elinizde ne kadar kanıt olsa da bürokrasiyi aşmak